اولین خانواده‌ای که از طریق برنامه جدید اسکان پناهندگان ماهر پذیرفته شدند

پروژه جدید اسکان پناهندگان ماهر، یکی از تعهداتی است که کانادا در Global Refugee Forum سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۹ داده است تا مسیرهای بیشتری برای پناهجویان ایجاد کند و آن ها بتوانند از مهارت ‌های خود برای اقامت استفاده کنند. به این ترتیب، داوطلبانی که مهارت دارند، می‌توانند به جای اینکه پناهجوی تحت حمایت دولت فدرال و کامیونیتی‌ های محلی باشند و سال ‌ها پروسه مهاجرتشان طول بکشد، برای اقامت دائم به‌ عنوان مهاجر اقتصادی درخواست دهند.

مخلص عبدالغنی و همسر و ۳ فرزندش بعد از اینکه با نژادپرستی در نواحی شمال عراق مواجه شدند، تصمیم به ترک وطن گرفتند و کردستان را به مقصد اردن ترک کردند. هرچند در اردن، امنیت داشتند و دیگر خیالشان راحت بود که کسی به آن ها آسیبی نمی رساند، به این خاطر که زندگی به ‌عنوان یک پناهجو سختی‌ های زیادی داشت و او مجبور بود به‌طور غیرقانونی کار کند و تنها نصف مبلغی که حقوق آن شغل بود را دریافت کند، تصمیم گرفت شانس خود را برای مهاجرت به کانادا امتحان کند. عبدالغنی برای رسیدن به این هدف، سخت کار کرد و درس خواند، اما شانس هم همراهش بود؛ چون او و خانواده ‌اش بعد از ۵ سال زندگی در اردن، به ‌عنوان اولین خانواده‌، تحت برنامه جدید راه ‌اندازی شده توسط دولت فدرال برای اسکان پناهجویان ماهر، پذیرفته شدند.

در این مطلب، جزئیات بیشتری درباره این برنامه و همچنین داستان خانواده عبدالغنی می‌ خوانید.

مهمترین نکات این مقاله در یک نگاه

  • خانواده ‌ای که فعلاً از طریق پنجره اتاق نشیمن، کانادا را می‌ بینند.
  • این خانواده، اولین خانواده ‌ای هستند که از طریق برنامه اسکان پناهجویان ماهر پذیرفته شده ‌اند.
  • ویژگی مثبت درخواست اقامت از طریق برنامه اسکان پناهجویان ماهر.
  • منیتوبا متعهد شده از خانواده‌ های مرتبط با این برنامه مهاجرتی حمایت همه ‌جانبه کند.
  • سختی ‌هایی که عبدالغنی و خانواده ‌اش کشیدند تا به کانادا برسند.
  • وقتی کرونا برنامه ‌های این خانواده را به هم ریخت.
  • حس خوبی که این خانواده عراقی در بدو ورود به شهر موردن پیدا کردند.
  • ۲۰ هزار پناهجو در پایگاه داده برنامه اسکان پناهجویان ماهر ثبت ‌نام کرده ‌اند.

مخلص عبدالغنی (Mokhles Abdulghani) تا قبل از بهار گذشته که توسط یکی از ماموران رسمی شهر به ‌عنوان مهاجر ماهر مورد مصاحبه قرار گرفت، در مورد Morden که یک کامیونیتی کوچک در جنوب منیتوبا است، چیزی نشنیده بود؛ اما این پناهجوی عراقی بعد از اینکه چند ویدیو در یوتیوب در مورد این شهر تماشا کرد، خیلی زود عاشق زیبایی طبیعت و تغییر فصول Morden شد؛ شهری که به زودی قرار بود خانه جدید او شود.

عبدالغنی، همسر و ۳ فرزندش بعد از گذراندن ۵ سال در بلاتکلیفی به‌عنوان پناهجو در اردن، وقتی به تازگی به این شهر رسیدند، نمی‌توانستند هیجان و شادی خود را پنهان کنند. او که مهندس مکانیک است در این باره می ‌گوید: «ما از همین الان Morden را خانه خودمان می ‌دانیم».

خانواده ‌ای که فعلاً از طریق پنجره اتاق نشیمن، کانادا را می ‌بینند.

این خانواده که هنوز در قرنطینه هستند، جامعه و خانه جدید خود را فعلا فقط از طریق پنجره اتاق نشیمن می‌توانند ببینند. عبدالغنی می‌گوید: «بی‌صبرانه منتظر آغاز زندگی جدیدمان در این کشور هستیم».

خانواده او اولین خانواده‌ ای است که تحت برنامه جدید راه ‌اندازی شده توسط دولت فدرال برای اسکان پناهجویان ماهر، پذیرفته شده‌ است. این طرح به منظور پر کردن خلا نیروی کار کانادا ارائه شده است.

پروژه Economic Mobility Pathways با این هدف ارائه شده که ۵۰۰ نیروی کار و خانواده‌هایشان را در عرض ۲ سال به کانادا بیاورد. این پروژه، بزرگترین پروژه پایلوت از نوع خود در کل دنیاست.

استرالیا هم برنامه مشابهی دارد و متعهد شده تا ۱۰۰ پناهجوی ماهر را به‌عنوان ساکن دائمی، بپذیرد.

ویژگی مثبت درخواست اقامت از طریق برنامه اسکان پناهجویان ماهر

این پروژه یکی از تعهداتی است که کانادا در Global Refugee Forum سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۹ داده تا مسیرهای بیشتری برای پناهجویان ایجاد کند و آنها بتوانند از مهارت ‌های خود برای اقامت استفاده کنند.

از طریق این طرح ابتکاری، داوطلبانی که مهارت و دانشی دارند می ‌توانند به جای اینکه پناهجوی تحت حمایت دولت فدرال و کامیونیتی ‌های محلی باشند و سال‌ها پروسه مهاجرت آنها طول بکشد، برای اقامت دائم به ‌عنوان مهاجر اقتصادی درخواست کنند.

Dana Wagner  از سازمان غیردولتی Talent Beyond Boundaries می گوید: «بسیاری از پناهجویان، استعدادهای بی‌ شماری دارند و می ‌توانند این فرصت را داشته باشند که مثل سایر افراد دارای مهارت، از ویزاهای اقتصادی برای داشتن آینده ‌ای بهتر استفاده کنند. تلاش کانادا برای باز کردن این مسیرها، راه ‌حلی امن و قانونی به پناهجویان می‌دهد.»

این سازمان، مجموعه ‌ای از پناهجویان ماهر را گرد هم آورده و داوطلبان را با کارفرمایانی از سراسر دنیا پیوند می‌دهد.

Dana Wagner ادامه می ‌دهد: «نیاز فوق ‌العاده‌ ای برای ارائه راه‌ حل ‌های جدید به پناهجویان وجود دارد. پناهندگی و تغییر مکان، در حال افزایش است و شرایطی که پناهجویان در زمان پاندمی با آن مواجه ‌اند، روز‌ به ‌روز بدتر می ‌شود. در عین حال، شرکت ‌های فعال در بخش ‌های ضروری مثلا مراقبت سلامت و تولید، هنوز نیازمند نیروی کار ماهر هستند. مخلص و پناهجویان بسیاری شبیه به او، می ‌توانند بخشی از داستان ریکاوری کانادا باشند».

منیتوبا متعهد شده از خانواده‌های مرتبط با این برنامه مهاجرتی حمایت همه‌ جانبه داشته باشد.

در اپریل سال ۲۰۱۹، عبدالغنیِ ۳۵ ساله، توسطMorden، که شهری با کمتر از ۱۰ هزار نفر جمعیت است، انتخاب شد. این شهر متعهد شده که حمایت‌ های همه جانبه از جمله حمایت شغلی از خانواده‌ ها داشته باشد.

سختی ‌هایی که عبدالغنی و خانواده ‌اش کشیدند تا به کانادا رسیدند.

عبدالغنی که دارای مدرک کارشناسی از دانشگاه فنی بغداد است، می‌گوید او و همسرش Hajir Saad Ghareeb با 27 سال سن، بعد از اینکه با نژادپرستی علیه خودشان و سایر سنی‌ ها خصوصا در نواحی شمال عراق مواجه شدند، کردستان را به مقصد اردن ترک کردند.

او می ‌گوید: «در اولین سال زندگیمان در اردن، خوشحال بودیم چون احساس امنیت می‌ کردیم و کسی به ما آسیب نمی ‌زد، ولی زندگی خیلی سخت بود. ما پناهجو بودیم و فقط به شکل غیرقانونی می ‌توانستیم کار کنیم. من به ‌عنوان مهندس مکانیک تعمیر و نگهداری در یک کارخانه کابل برق کار می ‌کردم. در آنجا نصف مبلغی که بابت این جایگاه باید دریافت می ‌کردم را به من می‌دادند».

او به ‌منظور دریافت کمک ‌هزینه دانشجویی برای ادامه تحصیلاتش اپلای کرد و سرانجام پشتیبانی مالی از یک خیریه کاتولیک آلمانی برای ثبت ‌نام در دوره ارشد در رشته مهندسی مکاترونیک در دانشگاه فیلادلفیای اردن را به دست آورد.

او که در ماه فوریه فارغ ‌التحصیل شد، می ‌گوید: «من تمام‌ وقت کار می ‌کردم و تمام ‌وقت درس می ‌خواندم و شاید روزی دو ساعت وقت برای خوابیدن داشتم. وقتی هیچ امیدی ندارید، هر کاری برای ساختن دوباره زندگی خود می ‌کنید. از هر ذره انرژی خود استفاده می ‌کنید تا ادامه دهید. اهمیت نمی‌دهید که خسته‌اید یا نه».

وقتی کرونا برنامه ‌های این خانواده را به هم ریخت

این خانواده بعد از دریافت ویزای اقامت دائمی خود در ۱۵ مارچ، هیجان ‌زده بودند؛ یعنی تقریبا یک سال بعد از اینکه توسط شهر Morden انتخاب شدند.

دو روز بعد، اردن فرودگاه‌ های خود را برای پروازهای بین ‌المللی در بحبوحه کرونا، تعطیل کرد. سرانجام، در اوایل آگوست، این خانواده پی بردند که باید سوار یکی از پروازهای بازگشت به وطن کانادا شوند.

آنها یک روز جمعه اردن را ترک کردند و شنبه شب بعد از چند ساعت توقف در استانبول و مونترال، به Winnipeg رسیدند.

عبدالغنی پیش از این، دو مصاحبه آنلاین برای مشاغلی در Morden و Winkler داشت. او بعد از اینکه در مورد دانشگاه منیتوباUniversity of Manitoba و برنامه تحصیلی جدید آن برای مهندسی بیومدیکال اطلاع پیدا کرده، برنامه دارد که مدرک دکترا بگیرد.

حس خوبی که این خانواده عراقی در بدو ورود به شهر موردن پیدا کردند

او در حالی که هنوز در شهر، کسی جز راننده تاکسی را ملاقات نکرده بود، گفت: «روز اول ورود ما به Morden، فوق‌العاده بود».

این راننده توسط شهرداری برای راهنمایی کردن آنها به سمت خانه جدیدشان برای ماندن در قرنطینه فرستاده شده بود. مسئولان شهر، یخچال خانه آنها را پر از غذا کرده بودند. عبدالغنی ادامه داد: «هنوز نمی‌ توانیم باور کنیم که اینجاییم».

۲۰ هزار پناهجو در پایگاه داده برنامه اسکان پناهجویان ماهر ثبت‌نام کرده‌اند

به نقل از Talent Beyond Boundaries، در حال حاضر ۲۰ هزار پناهجوی ثبت شده در پایگاه داده این مجموعه وجود دارند که بیشتر آن ها اکنون در اردن و لبنان زندگی می‌ کنند.

۵۷ نفر از آنها برای پروژه جدید کانادا انتخاب شده‌اند. تاکنون انتاریو، نیوفاندلند (Newfoundland) و لابرادور (Labrador)، نوا اسکوشیا (Nova Scotia) و یوکان (Yukon)، برای شرکت در این طرح، پا پیش گذاشته ‌اند.

 برگرفته از وب سایت اداره مهاجرت کانادا به نقل از

تسریع روند پذیرش مهاجر پس از رکود دوران کرونا

 نیاز کانادا به تسریع  پذیرش مهاجران کانادا پس از رکود دوران کرونا

پاندمی از جهات مختلفی بر اقتصاد کانادا تاثیر گذاشت: میلیون ها نفر بیکار شدند، هزاران کارخانه تعطیل شد و دولت بیش از 250 میلیارد دلار صرف برنامه های حمایتی کرد. اما تاثیر عمیق و نهفته پاندمی بر اقتصاد کانادا که در بلندمدت مشخص خواهد شد تاثیر آن بر مهاجرت است. توانایی کانادا در جذب مهاجر همواره یکی از نقاط قوت این کشور بوده که علاوه بر تقویت بافت اجتماعی کشور، و جبران نرخ پایین تولد و جمعیت سالخورده، به بهبود اقتصاد نیز کمک کرده است.

مهاجران با خود مهارت ها و ایده های جدید، و انرژی و انگیزه، می آورند. شرکت های جدید راه اندازی می کنند، خانه می خرند و مالیات پرداخت میکنند؛ در حالی که وزیر مهاجرت کانادا یک ماه قبل از پاندمی در سخنانی گفت آینده کشور با مهاجرت گره خورده است، کانادا برای مقابله با پاندمی درهای خود را به طور موقت به روی مهاجران و مسافران بین المللی بست.

در ماه آوریل در کانادا تنها 4140 نفر اقامت دائم کانادا را دریافت کردند که نسبت به آوریل سال گذشته 85 درصد کاهش داشت. هرچند این تعداد در ماه می به 11 هزار نفر و در ژوئن به 19 هزار و 200 نفر افزایش یافت، اما شواهد حاکی از آن است که در سال 2020، تعداد دریافت کنندگان اقامت دائم کانادا 170 هزار نفر کمتر از میزان پیش بینی شده خواهد بود.

با افت چشمگیر مهاجرت، کانادا امسال کمترین نرخ رشد جمعیت را از سال 2015 تاکنون تجربه می کند که آثار گوناگونی از جمله کاهش نیروی کار و ساخت و ساز واحدهای مسکونی را در پی دارد. در حال حاضر کانادا سومین مقصد دانشجویان بین المللی است. این دانشجویان در سال 2019، 22 میلیارد دلار به اقتصاد کشور تزریق کردند- مبلغی که با آن می تواند 170 هزار شغل ایجاد کرد؛ اما خبر خوب اینکه با وجود پاندمی، اداره مهاجرت روند بررسی پرونده ها را البته با سرعت کمتر به دلیل رعایت فاصله گذاری و سایر محدودیت ها، پیگیری میکند. همچنین آقای مندیچینو، وزیر مهاجرت، نیز برخی موانع در مسیر اقامت دائم مهاجران را از میان برداشته است. از جمله اینکه برای پناهجویانی که در مشاغل ضروری و خط مقدم مقابله با کرونا فعالیت دارند امکان درخواست اقامت دائم را فراهم آورد.

او همچنین به افرادی که با ویزای توریستی در کشور حضور داشتند اجازه داد بدون نیاز به ترک کانادا برای دریافت ویزای کار اقدام کنند. هدف وزیر از این طرح، جبران کمبود نیروی کار برای کارفرمایان پس از تعطیلی های ناشی از پاندمی بود؛ هرچند این اقدامات خوشحال کننده است، اما کاهش چشمگیر مهاجران را جبران نمی کند و در صورت ادامه پاندمی و محدودیت ها، کانادا از هدف خود برای جلب یک میلیون مهاجر بین سال های 2020 تا 2022 به طور کلی باز می ماند.

اما برای پر کردن این شکاف چه باید کرد؟

آنا تریاندافیلیدو، رئیس بخش تحقیقات مهاجرت دانشگاه رایرسون، معتقد است می توان با صدور ویزای الکترونیکی و ارائه سین نامبرهای دیجیتال موقت برای کسانی که پیش از پاندمی پیشنهاد شغلی دریافت کرده و به دلیل پاندمی نتوانستند پروسه مهاجرت خود را تکمیل کنند، امکان دور کاری آنها از کشور خود برای کارفرمای کانادایی را فراهم کرد؛ به علاوه لازم است مهاجرت به عنوان ستون برنامه احیای اقتصادی کشور پس از پاندمی در نظر گرفته شود. قرار است دولت فدرال برنامه مهاجرت چند سال آینده کانادا را در ماه نوامبر مطرح کند. لازم است در این برنامه کاهش تعداد مهاجران در سال 2020 با افزایش آن در سال های آینده جبران شده و جذب مهاجر از طریق برنامه های غیر سرمایه گذاری مانند برنامه اکسپرس اینتری، و برنامه های استانی در اولویت قرار گیرد.

فراموش نکنیم ویروس کرونا بر عوامل جمعیت شناسی که باعث نیاز کانادا به مهاجر میشود، تاثیری نداشته است. به علاوه، نظرسنجی ها نشان می دهد مردم کانادا معتقدند تازه واردین به کانادا نه  تنها به اقتصاد کشور آسیب نمی زنند، بلکه در طولانی مدت باعث رونق اقتصادی کشور نیز می شوند. بنابراین هرچه سریع تر سیستم جذب مهاجر کانادا به حالت عادی بازگردد به نفع کشور است.

 برگرفته از وب سایت اداره مهاجرت کانادا به نقل از

توقف برگزاری آزمون شهروندی کانادا

توقف برگزاری آزمون شهروندی کانادا به علت محدودیت های کرونایی

6 ماه بعد از آزمون سیتیزن شیپی به دلیل شیوع ویروس کرونا، بسیاری از مهاجران از طولانی شدن صف انتظار شرکت در آزمون نگران هستند و می گویند معلوم نیست اخذ شهروندی کانادا برای آنها قرار است تا چه مدت طول بکشد. پیش از پاندمی کل پروسه شهروندی به طور میانگین 12 ماه طول می کشید، اما حالا متقاضیان می گویند هیچ کس نمی داند برگزاری آزمون های حضوری در چه زمانی مجددا از سرگرفته می شود. این متقاضیان خواستار برگزاری آزمون به صورت اینترنتی، یا به صورت حضوری با رعایت فاصله گذاری هستند.

میران آبنزا یک مهاجر اهل فیلیپین است که در سال 2009 وارد کانادا شد و 6 سال بعد همسر و دو دخترش به او ملحق شدند. آغاز پاندمی همزمان بود با آغاز پروسه اخذ شهروندی کانادا برای این خانواده. او که از بی اطلاعی از برنامه دولت برای این آزمون و نبود یک مرجع پاسخگو خسته شده می گوید دولت باید با رعایت دستورات بهداشتی برگزاری آزمون ها را شروع کند. وقتی مدارس بازگشایی شده اند، چرا آزمون سیتیزن شیپ برگزار نشود؟ او می گوید گرفتن شهروندی کانادا رویای خانواده او بوده و سال ها منتظر این لحظه بوده اند. اما حالا نمی دانند چه مدت دیگر باید برای رسیدن به رویایشان منتظر بمانند.

طبق اعلام وبسایت اداره مهاجرت، از 14 مارچ امسال به دلیل شیوع ویروس کرونا همه آزمون ها و مراسم های مربوط به سیتیزن شیپی لغو شد و تنها مراسم ادای سوگند پس از مدتی، به صورت مجازی به کار خود ادامه داد. اداره مهاجرت اعلام کرد به دنبال راه های جایگزین برای آزمون سیتیزن شیپی است اما زمان مشخصی را اعلام نکرد. بئاتریس فنلون، سخنگوی دپارتمان مهاجرت گفت: این دپارتمان در حال بررسی گزینه های مختلف از جمله برگزاری آزمون های سیتیزن شیپی به صورت آنلاین و مجازی است. اما از آنجا که با اخذ شهروندی کانادا، افراد پاسپورت کانادا را دریافت کرده و حق رای پیدا می کنند؛ آزمون و مصاحبه از مراحل مهم سیتیزن شیپی محسوب می شود.

بیسل مصری پناهجویی است که از جنگ داخلی کشورش سوریه، ابتدا به ترکیه گریخت و سپس به کانادا پناهنده شد. او نیز در شرف دریافت شهروندی کانادا بود که پاندمی همه چیز را متوقف کرد. مصری می گوید مدت ها است وضعیت پرونده اش در وبسایت تغییری نکرده و همچنان در دست بررسی عنوان می شود. او معتقد است منشا نگرانی افرادی مانند او عدم اطلاع رسانی اداره مهاجرت است. مصری می گوید: مدام در حال فکر کردن به وضعیت پرونده، پاسپورت، شهروندی، خانواده و خیلی چیزهای دیگر مرتبط با آن هستیم. مصری معتقد است حالا که مراسم ادای سوگند به صورت آنلاین برگزار می شود قطعا اداره مهاجرت می تواند چنین ساز و کاری را درباره آزمون نیز اجرا کند. طبق آمار اداره مهاجرت، از آغاز پاندمی تا کنون حدود 7000 مراسم ادای سوگند برگزار شده که طی آن بیش از 17 هزار و 500 نفر موفق به اخذ شهروندی کانادا شده اند. این اداره هم اکنون در نظر دارد با افزایش تعداد مراسم ادای سوگند، هر هفته پروسه سیتیزن شیپی 2000 نفر را تکمیل کند. در سال 2019، به طور میانگین هر هفته 4 هزار و 738 نفر با حضور در این مراسم، به عنوان شهروندان جدید کانادا پذیرفته می شدند.

زول سولمن، وکیل مهاجرت در ونکوور، می گوید هرچند برگزاری آزمون حضوری امکان پذیر است، اما تضمین ایمنی و سلامت برگزارکنندگان آزمون، کار را دشوار می کند. از آن دشوارتر برگزاری آزمون آنلاین است، زیرا لازمه آن طراحی مکانیسمی است که بتوان از طریق آن ضمن احراز هویت شرکت کنندگان، اطمینان حاصل کرد خود شرکت کننده به سوالات پاسخ می دهد.

سولمن برخلاف افرادی که می گویند وقتی مدارس و دانشگاه ها می توانند کار خود را به صورت آنلاین ادامه بدهند، آنلاین شدن آزمون اداره مهاجرت نیز ممکن است، معتقد است این مساله در مورد آزمون سیتیزن شیپی چالش های خاص خود را دارد و به سادگی میسر نیست. سولمن می گوید از آنجا که آزمون سیتیزن شیپی به حقوق شهروندی می انجامد که از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند، برگزاری آنلاین این آزمون احتمال  تقلب در آن را بالا می برد.

جولی توب وکیل مهاجرت در اتاوا نیز معتقد است با اینکه تکنولوژی امکان برگزاری آزمون را به صورت آنلاین فراهم آورده، اما اداره مهاجرت باید پیش از آن اقدامات لازم را در جهت اطمینان از امنیت و انسجام آزمون انجام دهد. توب می گوید بخش عمده ای از کندی روند بررسی پرونده متقاضیان به دلیل دورکاری کارکنان اداره مهاجرت است که بسیاری از مهاجران را خسته و ناامید کرده است.

اولگا لنشنکو، مهاجر اهل اوکراین که قرار بود اواخر مارچ در آزمون سیتیزن شیپی شرکت کند، می گوید: هرچند شرایط پیش آمده به دلیل بحران کرونا قابل درک است اما منصفانه نیست که درباره برگزاری این آزمون هیچ اقدامی صورت نگیرد. او می گوید اکنون 6 ماه است که هیچ خبر تازه ای درباره پروسه شهروندی خود دریافت نکرده و گویی در برزخ رها شده است. اولگا می گوید مدت ها منتظر این روز بوده اما با این وقفه طولانی مدت همه اشتیاق خود را برای آن از دست داده است.

 برگرفته از وب سایت اداره مهاجرت کانادا به نقل از