مرزهای کانادا از هشتم اکتبر به روی برخی از نزدیکان افراد مقیم، باز می شود.
در اپیدمی کرونا، دولت کانادا تحت شرایط خاص اجازه ورود دانشجویان بین المللی و خانواده افراد دارای اقامت دائم را صادر کرد
از 8 اکتبر امسال، چه کسانی می توانند وارد کانادا شوند؟
طبق اعلام وزیر مهاجرت کانادا، از ۸ اکتبر امسال، کلیه اعضای خانواده درجه یک دارندگان اقامت دائم و شهروندان کانادا، شامل زن و شوهر، پدر و مادر، پدربزرگ و مادربزرگ، فرزندان و نوه ها، برادر و خواهر و شریک های عاطفی که حداقل یکسال در رابطه نزدیک و زندگی مشترک بوده اند، تحت شرایط خاصی می توانند وارد کانادا شوند.
اگر کسی دوست صمیمی و نزدیک یا وابستگان غیر فامیل او در شرایط مرگ و بیماری لاعلاج باشد و فرد بیمار، هیچ کسی غیر از او نداشته باشد، می تواند وارد کانادا شوند.
از ۲۰ اکتبر، دانشجویان بین المللی که مرکز تحصیل و موسسه آموزشی آن ها طبق اعلام از لحاظ بیماری کرونا مشکل جدی نداشته باشد هم می توانند تحت شرایط خاصی وارد خاک کانادا شوند. این شرایط در هفته آینده روی وبسایت اداره مهاجرت اعلام می شود.
دو رویداد مهم اکتبر، سیستم مهاجرت کانادا را برای سال های پیش رو مشخص خواهد کرد.
اولین آنها، دستور رسمی نخست وزیر، جاستین ترودو، به وزیر مهاجرت، مارکو مندیچینو، مبنی بر اولویت های مهاجرتی جدید کانادا است که جزئیات آن به زودی، اعلام خواهد شد.
دومین رویداد، طرح سطح مهاجرت 2021-2023 کانادا است که هدف گذاری جدید کانادا برای اقامت دائم، طی سه سال آینده را مشخص می کند و باید تا 30 اکتبر اعلام شود.
در کانادا، نخست وزیر، مسئولیت اعضای کابینه را مشخص می کند درحالیکه حزب حاکم، بر دولت نظارت میکند، ترودو نامه ای به مندیچینو خواهد فرستاد که مسیر کاری مندیچینو برای امور اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) را مشخص می کند.
در برخی موارد، نخست وزیر، دومین دستور خود را ظرف کمتر از یک سال، صادر خواهد کرد. نامه های دستوری معمولاً هر دو تا چهار سال برای هر یک از وزرا صادر می شوند و معمولاً زمانی است که دولت جدیدی بر سر کار می آید و یا وظایف جدیدی به یکی از وزرا محول می شود.
اولویت های جدید دولت کانادا در تاریخ 23 سپتامبر در سخنرانی افتتاحیه پارلمان، مشخص شد. در سخنرانی آغاز به کار پارلمان، هدف کانادا از پذیرش مهاجران، حفظ برتری رقابتی اقتصادی کشور عنوان شد. به این ترتیب، ترودو پیگیری اولویت های مهاجرتی جدید را به مندیچینو و IRCC خواهد سپرد.
طبق روال سال گذشته، دستورات جدید مربوط به مهاجرت احتمالاً اوایل ماه اکتبر اعلام عمومی خواهد شد. سال پیش، دستور نخست وزیر کانادا پس از سخنرانی آغازین پارلمان در تاریخ 5 دسامبر 2019، در تاریخ 13 دسامبر منتشر شد.
بیماری کووید 19، بسیاری از اولویت‌های مشخص شده در دستور فعلی به مندیچینو را از مسیر خود خارج کرده بود؛ او در زمان اعلان طرح سطوح مهاجرت 2020- 2022 کانادا در اوایل مارس، در مسیر درستی برای اجرای برنامه مهاجرتی دولت قرار داشت. اما اکنون، پاندمی موجب تاخیر در آغاز به کار برنامه انتخاب شهری و حذف هزینه های تقاضای شهروندی کانادا شده است.
انتظار می‌رود دستور جدید نخست وزیر برای مندیچینو، تاکید بسیاری بر ویروس کرونا داشته باشد. به عبارت دیگر، دولت طرح کلی چگونگی سیاست مهاجرت کانادا و نحوه بررسی درخواست ها در دوران پاندمی را ارائه خواهد کرد.
کانادا از طرح سطوح مهاجرتی خود برای دومین بار در یک سال خبر می دهد. این طرح، معمولا هر سال در فصل پاییز و تقریبا آخرین هفته اکتبر اعلام می‌شود. این موضوع در قانون حفاظت از پناهندگی و مهاجرت (IRPA)، تصریح شده است.
IRPA، قانون اصلی تعیین کننده سیستم مهاجرت کانادا است و اشاره می کند که اعلام طرح سطوح مهاجرت می تواند در سال های برگزاری انتخابات، همچون سال 2019، به تعویق افتد. بنابراین، مندیچینو بر اساس اعلام طرح سطوح 2020- 2022 در ماه مارس سال جاری، همراه با اعلامیه مشابه احتمالی روز جمعه، 30 اکتبر، عمل خواهد کرد.
طبق IRPA، وزیر مهاجرت باید این طرح را تا اول نوامبر هر سال، در زمان نشست پارلمان اعلام کند، در صورتی که این تاریخ با تعطیلات آخر هفته تلاقی داشته باشد، باید زودتر اعلام شود.
مندیچینو، همیشه بر تعهد کانادا به مهاجرت در دوران پاندمی، تاکید کرده است. این تعهد، با قرعه کشی های مستمر اکسپرس اینتری از جانب IRCC و رکوردهای تازه صدور دعوتنامه تقاضا برای اقامت دائم، همراه است.
کووید 19 چه تاثیری بر سطوح مهاجرت کانادا خواهد داشت؟
کانادا می تواند در کوتاه مدت، انتظار بازگشت به سطوح بالای مهاجرت را داشته باشد. سخنرانی اخیر بازگشایی پارلمان نیز به خوبی نشان دهنده آن است که کانادا خواهان بازگشت به سطوح بالای ورود تازه واردها به این کشور است ولی مشخص نیست چه تعداد مهاجر می توانند در اوج دوران بحران پاندمی به کانادا وارد شوند. با وجود اینکه قرعه کشی های اکسپرس اینتری، برنامه انتخاب استانی (PNP) و بررسی درخواست ها ادامه دارد، تعداد واقعی مهاجرانی که روند اقامت دائم خود را به طور کامل انجام داده اند، به دلیل کووید 19، محدود مانده است.
دیروز مورخ 15 سپتامبر استان بریتیش کلمبیا جدیدترین پذیرش PNP را برگزار و برای 407 متقاضی دعوتنامه صادر کرد. حداقل امتیاز متقاضیان این پذیرش بین 75 تا 90 بوده است.
اکسپرس انتری بریتیش کلمبیا یا به اختصار EEBC متقاضیانی را انتخاب می کند که در سیستم اکسپرس انتری دولت فدرال کانادا پروفایل معتبر دارند. برنامه مهاجرت استانی بریتیش کلمبیا به صورت هفتگی پذیرش برگزار می کند. بریتیش کلمبیا تا اکنون 6000 دعوتنامه برای متقاضیان برنامه مهاجرت استانی بریتیش کلمبیا و Tech Pilot صادر کرده است. متقاضیان Tech Pilot از داشتن پیشنهاد کار تمام وقت دائمی معاف هستند. در عین حال متقاضیان مهاجرت از طریق Tech Pilot باید جاب آفر داشته باشند و هنگام دریافت دعوتنامه از اعتبار این پیشنهاد شغل باید 120 روز باقی مانده باشد.
برای کاندیدهایی که بالاترین امتیاز را داشته باشند به تناوب برگزاری پذیرش ها دعوتنامه برای تقاضا جهت اقامت دائم صادر می شود. برای ورود به صف انتظار اکسپرس انتری داشتن پیشنهاد کار الزامی نیست.
مسیر مهاجرتی دیگر بریتیش کلمبیا Tech Pilot است؛ از جمله شرایط Tech Pilot بریتیش کلمبیا این است که متقاضیان باید در یکی از مسیرهای مهاجرت استانی بریتیش کلمبیا ثبت نام کرده باشند و در یکی از 29 شغل معتبر Tech Pilot حداقل 12 ماه سابقه کار داشته باشند. متقاضیان بر اساس عواملی نظیر سطح تحصیلات، سابقه کار، تسلط بر زبان انگلیسی و مکان اشتغال خود در کانادا ارزیابی می شوند. بریتیش کلمبیا پذیرش های مختص مشاغل بخش تکنولوژی را به صورت هفتگی برگزار می کند. متقاضیان برای درخواست مهاجرت از طریق این مسیر باید هزینه ای بپردازند: در ماه آگوست سال جاری 1,150 دلار هزینه درخواست 500 دلار هزینه بازبینی است. اگر متقاضی تایید شود می تواند از انتخاب استانی خود برای ارائه درخواست جهت اقامت دائم استفاده کند.
دولت ساسکاچوان طی پذیرش جدید مرتبط با برنامه مهاجرت استانی خود در 15 سپتامبر، از 621 متقاضی اکسپرس انتری و مشاغل مورد نیاز دعوت کرد تا تقاضای خود را برای انتخاب شدن از طرف استان و در نهایت اقامت دائم کانادا ارائه کنند. برنامه مهاجرت استانی ساسکاچوان این متقاضیان را از دو زیرمجموعه مسیر مهاجرتی اسکیلد ورکر بین المللی یا International Skilled Worker انتخاب کرده است؛ این دو زیر مجموعه عبارت اند از اکسپرس انتری و مشاغل مورد نیاز.
داشتن پیشنهاد کار جزو شرایط نیست و متقاضیان باید پروفایل ابراز تمایل یا expression of interest خود را در برنامه مهاجرت استانی ساسکاچوان ثبت کنند و در یکی از مشاغل مرتبط با یکی از سه شغل زیر سابقه کار داشته باشند:
حداقل امتیاز برای متقاضیان هر دو زیرمجموعه در این پذیرش 68 است. افرادی که با امتیاز حداقلی موفق به دریافت دعوتنامه شدند موظف اند در استان ساسکاچوان ارتباطات داشته باشند یا حداقل دارای 10 سال سابقه کار باشند و مدرک زبان آنها معادل CLB 8 باشد، اما برای سایر متقاضیان 69 امتیاز کافی است. علاوه بر این مدارک تحصیلی و شغلی متقاضیان باید معادل یابی شده باشد تا مشخص شود که مدارک اخذ شده در خارج چه نسبتی با مدارک کانادایی دارند.
برنامه مهاجرت استانی ساسکاچوان از سیستم EOI برای انتخاب متقاضیانی که بیشترین شانس و احتمال موفقیت در بازار کار محلی را دارند، استفاده می کند. متقاضیان باید از طریق نشان دادن سوابق کاری، تحصیلات، مهارت های زبانی، سن و داشتن ارتباطات در استان، تعهد خود برای ساختن زندگی در ساسکاچوان را نشان دهند. برنامه مهاجرت استانی ساسکاچوان از پنج فاکتور برای ارزیابی متقاضیان استفاده می کند و به آنها از 100 نمره می دهد. از متقاضیانی که بالاترین امتیاز را دارند دعوت می شود تا درخواست خود را برای انتخاب شدن از طرف استان ساسکاچوان کانادا ارائه کنند.
مجموعا 455 دعوتنامه در تاریخ 15 سپتامبر برای متقاضیانی صادر شد که در صف انتظار اکسپرس انتری دارای پروفایل بودند. زیرمجموعه اکسپرس انتری برنامه مهاجرت استانی ساسکاچوان با سیستم اکسپرس انتری فدرال مرتبط است؛ سیستم اکسپرس انتری سیستمی برای مهاجرت به کانادا است که در سه دسته کارگر ماهر فدرال، مشاغل دارای مهارت و تجربه ی کانادایی از سراسر جهان بر پایه ی امتیازات و معیارها مهاجر جذب می کند. این سیستم به کاندیدها بر اساس تسلط بر زبان انگلیسی یا زبان فرانسوی (دو زبان رسمی کانادا)، سن، تحصیلات و سابقه کار امتیاز می دهد. به کاندیدهایی که بالاترین امتیاز را داشته باشند، دعوتنامه برای تقاضا جهت اقامت دائم صادر می شود.
زیرمجموعه مشاغل مورد نیاز برای متقاضیانی مناسب است که پروفایل اکسپرس انتری فدرال ندارند. مجموعاً 166 متقاضی از طریق این زیرمجموعه برای تقاضا جهت انتخاب شدن از طرف استان دعوت شدند و حداقل امتیاز متقاضیان این زیرمجموعه 68 است.
جدیدترین خبرها حاکی از این هستند که امروز شانزدهم سپتامبر 2020 دولت کانادا با برگزاری صد و شصت و سومین پذیرش اکسپرس انتری برای 4200 متقاضی دعوتنامه صادر کرده است. حداقل امتیاز متقاضیان در سیستم جامع رتبه بندی 472 و نسبت به تمام پذیرش های جامع ماه جولای حاکی از کاهش سه امتیازی بوده است. صدور این تعداد دعوتنامه ( برای 4200 نفر) از پذیرش 19 فوریه 2020 تا کنون، یعنی طی دوران همه گیری کرونا تنها دو بار اتفاق افتاده است. دعوت از این تعداد متقاضی نشان دهنده این است که کانادا کماکان متعهد به دعوت از تعداد بیشتری متقاضی از سال 2021 به بعد است. بدین ترتیب تعداد دعوتنامه های صادره تا اینجای سال 2020 به 74,150 رسیده است.
اداره مهاجرت، شهروندی و پناهندگی کانادا تقریباً در تمام طول سال 2020 تا به اینجای سال از طریق اکسپرس انتری هر دو هفته یک بار 3900 دعوتنامه یا ITA صادر کرده است. با اینکه اداره مهاجرت کانادا دو بار در تاریخ 18 مارس و 8 جولای تنها متقاضیان دو برنامه مهاجرتی خاص یعنی دسته تجربه کانادایی و برنامه مهاجرت استانی را هدف گرفته بود این روند را از ماه پیش تغییر داد. اداره مهاجرت در 8 جولای پذیرش جامع و مختص تمام برنامه های مهاجرتی را برگزار کرد و بعد در 22 و 23 جولای پذیرش مختص برنامه های مهاجرتی خاص را برگزار نمود و بنا بر این بود که تا عادی شدن اوضاع همین روند را ادامه دهد.
تغییرات موقت در سیاست ها تاثیری بر تعداد دعوتنامه های صادره در سال 2020 نداشته است. سال جاری میلادی در حالی آغاز شد که در ژانویه دو پذیرش اکسپرس انتری برگزار شد و طی هر دو پذیرش 3400 دعوتنامه صادر شد. سپس در ماه فوریه طی یک پذیرش 3500 و طی پذیرشی دیگر 4500 دعوتنامه صادر شد. از ماه مارس نیز اداره مهاجرت 21 پذیرش برگزار کرده و طی آنها مجموعاً حدود 40 هزار دعوتنامه صادر کرده است.
در این پذیرش از قاعده tie-break استفاده شده است: 9 مارس 2020 راس ساعت 13:03:40 به وقت استاندارد شرقی. به این معنی که تمام متقاضیانی که امتیاز آنها در سیستم جامع رتبه بندی 472 و بالاتر بوده است و قبل از این تاریخ و ساعت، پروفایل اکسپرس انتری خود را وارد صف انتظار کرده اند در این دور از صدور دعوتنامه ها موفق به دریافت دعوتنامه شده اند. سیستم اکسپرس انتری سیستمی برای مهاجرت به کانادا است که در سه دسته کارگر ماهر فدرال، مشاغل دارای مهارت و تجربه کانادایی از سراسر جهان بر پایه امتیازات و معیارها مهاجر جذب می کند.
کاندیدها بر اساس امتیازی که در سیستم جامع رتبه بندی دارند دسته بندی می شوند؛ این سیستم به کاندیدها بر اساس تسلط بر زبان انگلیسی یا زبان فرانسوی (دو زبان رسمی کانادا)، سن، تحصیلات و سابقه کار امتیاز می دهند. برای کاندیدهایی که بالاترین امتیاز را داشته باشند، دعوتنامه برای تقاضا جهت اقامت دائم صادر می شود. برای ورود در صف انتظار اکسپرس انتری داشتن پیشنهاد کار الزامی نیست. متقاضیانی که از طرف استان انتخاب می شوند، 600 امتیاز اضافی در سیستم جامع رتبه بندی دریافت می کنند و بدین ترتیب در پذیرش بعدی اکسپرس انتری حتماً از آنها برای تقاضا جهت اقامت دائم کانادا دعوت خواهد شد. با اینکه جاب آفر یا پیشنهاد کار از جمله شرایط ورود به صف انتظار اکسپرس انتری نیست، اما امتیاز متقاضیانی که جاب آفر دارند در سیستم جامع رتبه بندی افزایش می یابد. دولت کانادا ظرف مدت شش ماه به درخواست های اقامت دائم که از طریق سیستم اکسپرس انتری فایل شده اند رسیدگی می کند.
معمولاً هر دو هفته یک بار مجموعه ای از متقاضیانی که بالاترین امتیاز را دارند طی پذیرش اکسپرس انتری انتخاب می شوند. دولت کانادا به درخواست های اقامت دائم که از طریق سیستم اکسپرس انتری ارائه شده باشند طی شش ماه رسیدگی خواهد کرد. به نمونه ی فرضی توجه کنید:
غزال و جمال زوج متاهل و به ترتیب 31 و 34 ساله هستند. سطح زبان انگلیسی هر دو بالاست. جمال لیسانس و غزال فوق لیسانس دارد. هر دو چهار سال به عنوان حسابدار کار می کردند. غزال به عنوان متقاضی اصلی باعث شد هر دو وارد صف انتظار اکسپرس انتری شوند. آنها با داشتن 472 در سیستم جامع رتبه بندی یا CRS مورد پذیرش امروز 16 سپتامبر واجد دریافت دعوتنامه یا ITA بوده اند.
انتاریو اطلاعاتی در مورد نحوه رتبه بندی و انتخاب متقاضیان ارائه کرده است. در گام نخست، از متقاضیان برنامه مهاجرت استانی انتاریو دعوت می شود که پروفایل خود را به سیستم EOI جدید انتاریو ارائه کنند؛ این پروفایل آنها را وارد صف انتظار خواهد کرد. سپس، از آنها درخواست می شود که اطلاعات شخصی، کاری و عوامل مربوط به سرمایه انسانی خود را اعلام کنند.
طبق اعلام انتاریو، متقاضیان بر اساس اطلاعاتی که در EOI خود اعلام کرده اند رتبه بندی خواهند شد. انتاریو امتیازها را بازبینی و برای ثبت نام کنندگان منتخب دعوتنامه صادر خواهد کرد. این فرایند شبیه فرایندی است که سیستم اکسپرس انتری فدرال و سایر سیستم های مبتنی بر EOI در برنامه مهاجرت استانی به کار می برند.
سیستم اکسپرس انتری سیستمی برای مهاجرت به کانادا است که در سه دسته کارگر ماهر فدرال، مشاغل دارای مهارت و تجربه کانادایی از سراسر جهان بر پایه امتیازات و معیارها، مهاجر جذب می کند. کاندیدها بر اساس امتیازی که در سیستم جامع رتبه بندی دارند دسته بندی می شوند؛ این سیستم به کاندیدها بر اساس تسلط بر زبان انگلیسی یا زبان فرانسوی (دو زبان رسمی کانادا)، سن، تحصیلات و سابقه کار امتیازدهی می کند. برای کاندیدهایی که بالاترین امتیاز را داشته باشند به تناوب برگزاری پذیرش ها، دعوتنامه برای تقاضا جهت اقامت دائم، صادر می شود.
در نظر داشته باشید که برای ورود در صف انتظار اکسپرس انتری داشتن پیشنهاد کار الزامی نیست. متقاضیانی که از طرف استان انتخاب می شوند، 600 امتیاز اضافی در سیستم جامع رتبه بندی دریافت می کنند و بدین ترتیب در پذیرش بعدی اکسپرس انتری از آنها برای تقاضا جهت اقامت دائم کانادا دعوت خواهد شد.
سیستم اکسپرس انتری پذیرش های دوره ای و متناوب را معمولاً هر دو هفته یک بار برگزار می کند. تا اینجای سال 2020 مجموعاً از 69,950 متقاضی مهاجرت دعوت کرده تا تقاضای خود را برای اقامت دائم کانادا اعلام کنند.
انتاریو گفته است که پذیرش های عمومی و هدفمند را برگزار و سهمیه امتیازهای EOI را در وبسایت خود منتشر خواهد کرد. هدف از این تغییرات این است که پاسخ دهی بازار کار برنامه مهاجرت استانی انتاریو افزایش یابد، جذب مهاجران راهبردی تر انجام شود و نیازهای بازار کار منطقه بهتر تامین شوند.
در گذشته برخی از مسیرهای مهاجرتی برنامه مهاجرت استانی انتاریو با مشکل دریافت درخواست مواجه بودند. اخیرا مسیر مهاجرتی Employer’s job offer: International student تنها چند دقیقه باز شد و خیلی زود با تکمیل شدن ظرفیت بسته شد. در ماه جولای نیز مسیر مهاجرتی EmployerJob Offer: Foreign Worker ظرف تنها چند ساعت از افتتاح، تکمیل ظرفیت شد. این رویکرد، که اولویت با افرادی است که زودتر اقدام می کنند و در نتیجه خیلی زودتر تکمیل ظرفیت انجام می شود انتقادات زیادی را بر انگیخته است چرا که بیشتر به نفع افرادی است که به اینترنت پرسرعت دسترسی دارند.
تمامی تغییرات اعمال شده پس از یک دوره مشورتی 45 روزه که در 23 اکتوبر 2020 به پایان می رسد اجرا می شوند.
پاندمی کرونا کانادا را در مسیر انحرافی غیر منتظره ای قرار داده است که به گفته تحلیل گران، پیامدهای آن تا دهه ها ادامه خواهد داشت. در این شرایط، مهمترین نکته ای که می تواند روی اقتصاد و جمعیت کانادا تاثیر منفی جدی بگذارد، کاهش نرخ مهاجرت است. این موضوع از کسب و کار گرفته تا بازار املاک، دانشگاه ها و خلاصه همه چیز را تحت تاثیر قرار می دهد و باید فکری به حال آن کرد.
تنها چند روز بعد از بیانیه مطبوعاتی Mendicino، وزیر فدرال مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا که در آن به تصمیم دولت برای افزایش سطح مهاجرت اشاره کرده بود، اتفاق غیر منتظره ای افتاد. کووید ۱۹ بی خبر از راه رسید و خیلی زود سفارتخانه ها و کنسولگری های خارجی در سراسر کشور را تعطیل کرد و کانادا مرزهای خود را به روی تمامی رفت و آمدهای غیر ضروری بست و با بحران کمبود مهاجر روبرو شد.
این در حالی است که موضوع مهاجرت برای کشوری مانند کانادا بسیار حیاتی است و نه تنها از پیر شدن جمعیت این کشور جلوگیری میکند بلکه موتور محرک اقتصاد کانادا محسوب می شود. با شرایط پیش آمده، این روزها اقتصاد کانادا به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است.
همزمان با طغیان پاندمی کرونا در سراسر کشور در ماه مارچ، Marco Mendicino، وزیر فدرال مهاجرت پناهندگی و شهروندی،The Federal Minister Of Immigration برنامه خود را برای مقابله با مشکل جمعیت قریب الوقوع کانادا اعلام کرد.
در همین رابطه آمارها نشان می دهد که بیش از ۹ میلیون نفر از نسل بومرها، طی دهه آینده بازنشسته می شوند و این موضوع، کمبود بالقوه‌ای را در نیروی کار ایجاد خواهد کرد که اگر مورد رسیدگی قرار نگیرد، می‌تواند هزینه های درمانی را افزایش داده، پرداخت های مستمری را وارونه کرده و رشد اقتصادی کشور را متوقف کند.
مندیسینو پیشنهاد داد که در مجموع، یک میلیون دارنده جدید اقامت دائم تا پایان سال ۲۰۲۲ به کانادا اضافه شود که این رشد، سطح مهاجرت سالانه را از ۰.۹ درصد فعلی، به حدود یک درصد افزایش خواهد داد.
در بیانیه مطبوعاتی مندیسینو، چنین آمده بود: «مهاجرت، موتور محرکه رشد اقتصاد است، به نوآوری انگیزه می بخشد و به کارفرمایان کمک می کند که به استعدادهای مورد نیاز خود برای رشد و شکوفایی، دسترسی پیدا کنند. پذیرفتن تعداد بیشتری از تازه واردان، به حل چالش های مرتبط با پیر شدن جمعیت کشور و توانایی رقابت و پیروزی در بازار رقابتی جهانی، کمک خواهد کرد.»
چند روز بعد از بیانیه ای که ذکر شد، سفارتخانه ها و کنسولگری های خارجی در سراسر کشور تعطیل شدند و کانادا خیلی زود مرزهای خود را به روی تمامی رفت و آمدهای غیر ضروری بست.
به این ترتیب، علامت سوال بزرگی در مقابل طرح مندیسینو گذاشته شد؛ طرحی که آن را باید گام دیگری در تبدیل مهاجرت به رکن اصلی برنامه بلند مدت این کشور برای رشد اقتصادی دانست.
اکنون سکه پاندمی همچنان در تاخت و تاز است و خبری از ساخت واکسن نیست، معلوم نیست که کانادا چه زمانی می تواند درهای خود را به روی مهاجران اقتصادی باز کند.
حالا که کار از راه دور به وضعیت نرمال جدید تبدیل شده است، اگر کانادایی های کمتری کشور را ترک کنند و به اصطلاح از فرار مغزها کاسته شود، این امر می تواند تا حدی کاهش بالقوه مهاجرت را جبران کند. در حقیقت، پاندمی کرونا کشور را در مسیر انحرافی غیر منتظره ای قرار داده است که به گفته تحلیل‌گران، پیامدهای آن تا دهه‌ها ادامه خواهد داشت.
Andrew Agopsowicz، اقتصاددان ارشد در RBC Capital Markets، می‌گوید: «ما اگر توقف طولانی مدتی در اقتصادمان داشته باشیم، این مساله می‌تواند واقعا تا ۱۰ سال به ما ضربه بزند. مهاجران معمولاً افراد بسیار جوانی هستند، بنابراین هر چیزی که اکنون مانع از فرایند مهاجرت شود، پیامدهایی در آینده خواهد داشت.»
بازار املاک، هزینه های خدمات درمانی و بودجه های دانشگاه ها همگی تا درجه ای به مهاجرت وابسته هستند. اینکه این موارد و سایر بخش های اقتصاد، چگونه تحت تاثیر قرار خواهند گرفت، بستگی به این دارد که پاندمی، چه مدت در جریان نرمال مهاجرت اختلال ایجاد می کند.
آگوپسوویچ می‌گوید: «ما بدون جریان ورود مهاجران، به یک کشور بسیار پیر تبدیل خواهیم شد ما باید در این باره فکر کنیم که چگونه می توانیم سیستم مهاجرتی مان را دوباره به حرکت درآوریم. ما نمی توانیم همه چیز را وارونه کنیم و بگوییم که دیگر اجازه ورود به مهاجران را نمی دهیم، چون مهاجرت بخش خیلی مهمی از رشد اقتصادی ماست.»
با آنکه نرخ بیکاری تا حد زیادی نسبت به روزهای اوج کرونا کاهش یافته، ولی هنوز نسبت به پیش از کرونا بالاست. با این حال اقتصاددان RBC می‌گوید: «نگران فرصت های شغلی و تعداد زیاد متقاضیان نیست، چون پیر شدن جمعیت کشور بدان معناست که در بلندمدت، تعداد فرصت های شغلی از عرضه نیروی کار بیشتر می‌شود، مگر آنکه مهاجرت صورت بگیرد».
Pedro Antunes، اقتصاددان ارشد در هیئت کنفرانس کانادا، پیش بینی می کند که میزان مهاجرت، دست کم تا پایان سال آینده، در سطحی پایین باقی خواهد ماند.
او می‌گوید احتمالا ایده مناسبی نخواهد بود اگر بخواهیم بعد از برداشته شدن محدودیت های فعلی، زمان از دست رفته را با اجازه دادن به ورود تعداد زیادی مهاجر، جبران کنیم.
آنتونس می‌گوید: «نباید در نهایت، در موقعیتی قرار بگیریم که مهاجران بسیار زیادی وارد کشور شوند. این مساله می تواند واکنش های خشمگینانه ای را به دنبال داشته باشد و من فکر نمی کنم که ما بتوانیم خود را از این قضیه مصون نگه داریم».
او معتقد است که هیچکس نمی داند پاندمی واقعاً چه تاثیری بر نرخ کلی مهاجرت های داخلی و خارجی خواهد گذاشت و اینکه تا زمان نگذرد و داده های بیشتری برای بررسی در دسترس قرار نگیرد، از این قضیه آگاه نخواهیم شد.
او محاسبه کرده است که چنانچه نرخ مهاجرت تا ماه آگوست در سطح فعلی باقی بماند، میزان مهاجرت به کانادا در سال ۲۰۲۰ حدود ۱۷۰ هزار نفر کاهش پیدا میکند.
آنچه بعد از آگوست اتفاق می افتد، همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد. براساس سیاست های اعلام شده، کسانی که تا ۸ مارچ اقامت دائم دریافت کرده باشند، مجاز خواهند بود که به کشور وارد شوند. اما هیچکس نمی داند که صرف نظر از سیاست های دولت، نرخ مهاجرت چه زمانی به سطوح قبل از پاندمی برمی‌گردد.
Béatríce Fénelon، از سخنگویان وزارت شهروندی و مهاجرت، اعلام کرد که نمی تواند هیچ آماری از تعداد مهاجران در اختیار ما بگذارد، اما برداشت عمومی این است که نرخ مهاجرت در دوران پاندمی، به شکل چشمگیری کاهش یافته است.
حتی Stephen Poloz، رئیس وقت بانک مرکزی کانادا، Bank of Canada governor گفته بود که کمبود مهاجرت می تواند پیامدهای گسترده ای به همراه داشته باشد.
او در مصاحبه ای در ماه می با Financial Post، ورود مهاجران به کانادا را یک موتور محرک برای رشد اقتصاد دانست و چنین گفت: «تردیدی نیست که بنا بر دلایل عملیاتی، میزان مهاجرت اکنون کمتر از چند ماه گذشته است. ولی من دلیلی نمی بینم که تصور کنم ما دیگر نمی توانیم مقصد مهمی برای مهاجرت باشیم. البته، با رعایت همه پروتکل های لازم، چون این مساله برای رشد اقتصادی ما واقعا اهمیت دارد، همانطور که قبلا هم مهم بوده است. بنابراین، انگیزه واقعا نیرومندی برای ما وجود دارد که به درک این نکته برسیم و مهاجرت را به‌عنوان موتور محرکی برای رشد اقتصادی‌مان، حفظ کنیم».
دانشگاه ها نیز با بسته شدن مرزها، با پرتگاه بالقوه ای در مورد تامین منابع مالی خود مواجه شده اند. به گفته Shamira Madhary، مدیرعامل سازمان غیر انتفاعی World Education Services در تورنتو که به ارزیابی گواهینامه های آموزشی بین المللی کمک می کند، دانشجویان خارجی به طور متوسط 3 برابر دانشجویان داخلی شهریه می پردازند.
مادهانی می گوید: «دانشجویان خارجی اساسا از منابع مهم ایجاد درآمد برای موسسات آموزش عالی هستند. آنها قادر هستند که در حین تحصیل، ویزای کار دریافت کنند و بعد از اتمام تحصیل شان برای اقامت در کانادا و دریافت اقامت دائم این کشور، درخواست بدهند».
دانشجویان بین المللی در حال حاضر، ۲۵ درصد از جمعیت دانشجویان دانشگاه تورنتو را تشکیل می دهند. به گفته آگوپسوویچ، اگر ۲۰ درصد از آنها تصمیم بگیرند که امسال در کانادا تحصیل نکنند، دانشگاه با ۲۰۰ میلیون دلار کسری بودجه مواجه خواهد شد. این در حالی است که کل بودجه این دانشگاه ۳ میلیارد دلار است.
هرگونه کاهشی در تعداد دانشجویان، اثرات غیر مستقیمی نیز بر بازار مسکن اجاره ای خواهد داشت. با کمکی که مهاجرت به تامین منابع مالی دانشگاه ها می کند، کانادا می تواند به تحقیقاتی بپردازد که به راه اندازی کسب و کارهای جدید انجامیده و موجب جذب سرمایه و نیروی انسانی شود.
گزارشی از سازمان آمار کانادا که در ۹ جون انتشار یافت، به این نکته اشاره می کند که احتمال نوآوری شرکت های متعلق به مهاجران در تولید کالا، ۸.۶ درصد بیشتر از شرکت های تحت مدیریت افراد متولد کانادا و احتمال نوآوری آنها در فرایندها، ۲۰.۱ درصد بیشتر است.
«احتمال برخورداری از تحصیلات عالی نزد مهاجران ساکن کانادا بیشتر از متولدان کاناداست و احتمال تحصیل فارغ‌التحصیلان مهاجر در رشته‌های علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات، ۲برابر بیشتر از فارغ التحصیلان متولد کانادا است».
در حالی که تعداد افراد کمتری ممکن است در خلال پاندمی به کانادا مهاجرت کنند، افراد کمتری نیز کشور را ترک می کنند. از سوی دیگر، کانادایی های بیشتری هم که در خارج از کشور زندگی می کنند، ممکن است به کشور خود برگردند.
Benjamin Tal، معاون اقتصادی در CIBC Capital Markets، می گوید: «روشن است که جنبه های منفی بیشتر از جنبه های مثبت است، ولی نیروهای جبران‌کننده ای نیز وجود دارد که فکر نمی کنم مردم درباره آن ها صحبت کنند».
یکی از پیامدهای سیاست فاصله گیری اجتماعی که زیاد درباره آن بحث شده، آن است که شرکت های بیشتری می‌توانند به فکر اجازه دادن به کارکنان خود برای کار از خانه باشند. چندین غول فناوری، از جمله Shopify، پلتفرم ۸۹.۵ میلیارد دلاری تجارت الکترونیکی در اوتاوا، در ماه می اعلام کرد که کار از راه دور را تشویق میکند.
Tobi Lutke، مدیرعامل Shopify، شرایط جدید را شرایط «دیجیتال به صورت پیش فرض» خوانده و گفته است که دوران تمرکز در دفتر کار به سر رسیده است. شرکت های دیگری نیز، از جمله توییتر در سان فرانسیسکو، گفته برای همیشه به کارکنان خود اجازه خواهد داد از راه دور کار کنند.
تال می گوید که هر سال حدود ۱۰۰ هزار کانادایی، تحت عنوان «فرار مغزها»، کشور را ترک می کنند و بسیاری از آنها در ایالات متحده، صاحب شغل های پر درآمدی می شوند. اما بسیاری از شرکت های ایالات متحده ممکن است ترجیح دهند که کارکنان کانادایی آنها، از راه دور و در همان کشور خود مشغول به کار شوند؛ جایی که به گفته او، وجود خدمات درمانی ملی و کمتر بودن نرخ انتشار بیماری، به‌طور طبیعی هزینه های کارکنان را پایین می آورد.
تال می‌گوید: «ما اگر ایده کار کردن مردم از خانه را بپذیریم، برای یک کانادایی آسان تر خواهد بود که از زیرزمین خانه‌اش در Oakville برای شرکتی در نیویورک کار کند. این اتفاق برای شرکت های آمریکایی بسیار وسوسه‌انگیز است».
او می گوید معکوس شدن روند فرار مغزها ممکن است از هر تغییری در سطوح مهاجرت در نتیجه پاندمی، پایدارتر باشد. احتمال دارد که تولید واکسن برای این پاندمی، بیشتر از یک سال طول بکشد.
اگر موج های تازه ای از ویروس در آینده اتفاق بیفتد، بخشی از ۳.۵ میلیون کانادایی که در خارج از کشور زندگی می کنند، به میهن خود برمی گردند که به گفته تال، این موضوع هم می تواند تا حدی توقف مهاجرت را جبران کند.
کم شدن تعداد مهاجران جدید و ساکنان غیر دائم، پیامدهایی فوری برای بازار مسکن اجاره ای خواهد داشت، چرا که در غیاب آنها، از تقاضا برای مسکن اجاره ای و به طور کلی تقاضا برای همه کالاها و خدمات، کاسته خواهد شد.
Andrew Agopsowicz، اقتصاددان ارشد در RBC Capital Markets، می‌گوید: «ما در بلندمدت باید راهبردهایی برای جلوگیری از وقوع چنین شرایطی پیدا کنیم، چون مهاجرت یکی از اساسی ترین اجزای راهبرد رشد اقتصادی ما در کاناداست».
اگر ساکن کانادا یا خارج از آن هستید و می خواهید تحصیلات خود را در کانادا ادامه بدهید، در ادامه به شما می‌گوییم که کدام رشته های تحصیلی در کانادا بیشترین درآمد را برای فارغ التحصیلان دارد.
طبق گزارش اشتغال شورای دانشگاه های انتاریو در ژانویه ۲۰۱۸، ۹۴ درصد از کسانی که سال ۲۰۱۴ درس خود را در دانشگاه های کانادا تمام کرده اند، حداکثر ظرف دو سال موفق شده اند کار پیدا کنند.
برای افراد غیرکانادایی، یکی از رایج ترین راه های دریافت اقامت دائم و شهروندی، تحصیل در دانشگاه های این کشور است. در حال حاضر بیش از یک میلیون و ۷۰۰ هزار دانشجو در دانشگاه های کانادا مشغول تحصیل هستند.
طبق یک گزارش درباره اشتغال فارغ التحصیلان کانادا از سوی University Works و سازمان آمار این کشور، فارغ التحصیلان دانشگاه ها در انتاریو سال 2015، طی یک بازه زمانی ۴۰ ساله، بطور میانگین ۱ / ۱ میلیون دلار بیشتر از فارغ التحصیلان سایر موسسات آموزش عالی و ۴۵ / ۱ میلیون دلار بیشتر از فارغ‌التحصیلان دبیرستانی درآمد داشته اند. نکته جالب این است که متوسط درآمد فارغ التحصیلانی که مهاجر بوده اند و در انتاریو درس خوانده اند از مهاجرانی که در سایر استان ها درس خوانده اند بیشتر بوده است.
این مطلب كه در هافینگتون پست منتشر شده، ۱۰ مدرک برتر لیسانس از نظر بالا بودن میانگین حقوق های پرداختی و با در نظر گرفتن آخرین هزینه های شهریه در سه دانشگاه برتر کانادا را رتبه بندی کرده است، تا دانشجویان تصور بهتری از وضعیت سوددهی سرمایه‌گذاری خود در زمینه تحصیلات پیدا کنند.
• میانگین درآمد در سال گذشته: ۱۱۰,۰۰۰ دلار تا ۱۱۵,۰۰۰ دلار
• شهریه‌ی سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۶,۵۹۰ دلار
• شهریه‌ی سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۵,۱۸۹ دلار
• شهریه‌ی سال اول دانشگاه مک‌گیل (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۷,۴۰۲ دلار
طبق گزارش سال ۲۰۱۶ سازمان آمار کانادا، مدرک دانشگاهی بیزینس بطور میانگین، بیشترین درآمد را برای زنان به همراه دارد.
این رشته بیشتر از آنکه به بازرگانی مرتبط باشد، با ریاضیات مرتبط است و موضوعاتی همچون نظریه ها و مدل های آماری و برنامه نویسی و نحوه کاربرد آن ها را در طیف گسترده ای از مسائل کسب و کار، به دانشجویان می آموزد. شغل‌های بالقوه برای فارغ التحصیلان این رشته شامل خدمات اداری، بودجه و تحلیل های مدیریتی و مدیریت بازاریابی است.
میانگین درآمد در سال ۲۰۱۷: ۱۰۴,۰۰۰ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۹ – ۲۰۱۸) : ۱۵,۷۶۰ دلار
شهریه سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۶,۰۵۴ دلار
شهریه سال اول دانشگاه مک‌گیل (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۷,۴۰۲ دلار
مهندسان شیمی و نفت بعد از پایان دوره تحصیلی خود، می توانند در شرکت های انرژی، موسسات تحقیقاتی و دولتی استخدام شوند. دانشجویان مهندسی شیمی در سال اول و دوم تحصیلات خود همان درس‌های ریاضی و علوم دانشجویان سایر رشته های مهندسی را پشت سر می گذارند.
سپس مکانیک سیالات، انتقال جرم و حرارت و مدلسازی فرایند را می آموزند تا عملکردهایی طراحی کنند که مواد خام را به محصولات خاصی برای صنایع مختلف مانند نفت و گاز، داروسازی یا انرژی، تبدیل کنند.
میانگین درآمد در سال ۲۰۱۷: ۱۰۳,۳۷۶ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : 6590 دلار
شهریه سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : 5189 دلار
شهریه سال اول دانشگاه مک گیل (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : 7402 دلار
دانشجوهایی که می خواهند در حوزه امور مالی متخصص شوند، پس از دو سال گذراندن دوره های پایه کسب و کار، یاد خواهند گرفت که چگونه جنبه های مالی بیزینس ها، بانک ها و سایر سازمان ها را برنامه ریزی، مدیریت و تحلیل کنند.
آنها پس از فارغ التحصیل شدن، واجد شرایط خواهند بود که در نقش های مالی مختلف، از جمله تحلیل گر اوراق قرضه، تحلیل گر مطالعات بازار، مدیر بانک، کارگزار وام مسکن، یا مدیر سبد سهام، مشغول به کار شوند.
میانگین درآمد در سال ۲۰۱۷: ۱۰۲,۳۹۸ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۶,۵۹۰ دلار
شهریه سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۱۶,۱۱۲ دلار
مدرک لیسانس داروسازی تنها نقطه شروع تحصیلات شما به عنوان یک داروساز است، اما در آخر دوره تحصیلی، نتیجه بسیار خوبی عایدتان خواهد شد.
بعد از دریافت مدرک، شما باید در آزمون انجمن امتحانات داروسازی کانادا نیز شرکت کرده و یک دوره کارآموزی را پشت سر بگذارید، تا در شورای استان خود به عنوان داروساز رسمی شناخته شوید.
دولت کانادا پیش‌بینی کرده است که کشور، دست کم تا سال ۲۰۲۴ با کمبود داروساز مواجه خواهد بود، بنابراین طبق این پیش بینی فرصت های اشتغال در این رشته بالاست.
میانگین درآمد در سال ۲۰۱۷: ۱۰۰,۰۰۶ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۶,۵۹۰ دلار
شهریه‌ی سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : 5189 دلار
شهریه‌ی سال اول دانشگاه مک‌گیل (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : 7402 دلار
لیسانس علوم زمین شناسی می تواند در اکتشاف معادن و نفت خام کار کند، مشاوره زیست محیطی بدهد و یا پروژه های شهری انجام دهد.
این مهارت ها در صنعت معدن کاری کانادا که اخیرا به دلیل کاهش قیمت مواد اولیه دچار رکود شده است، از ارزش بالایی برخوردار است. با وجود این، بر اساس گزارش سیستم پیش‌بینی های شغلی کانادا (COPS)، انتظار می رود این بخش به دلیل افزایش اکتشافات، در سال های آینده توسعه پیدا کند.
میانگین درآمد در سال ۲۰۱۷: ۹۰,۰۰۱ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۹ – ۲۰۱۸) : ۱۵,۷۶۰ دلار (CE)
شهریه سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۶,۰۵۴ دلار (SE)
شهریه سال اول دانشگاه مک گیل (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۷,۴۰۲ دلار (CE)
سیستم پیش بینی های شغلی کانادا (COPS)، بیان می کند که تعداد مهندسان کامپیوتر مورد نیاز، در نتیجه سرمایه‌گذاری های سنگین بیزینس در بخش فناوری، طی چند سال آینده افزایش پیدا می کند.
مهندس نرم افزار با ساخت و نگهداری سیستم های نرم افزاری سر و کار دارد. تمرکز فارغ التحصیلان علوم کامپیوتر بر داده، تغییر شکل داده و الگوریتم ها است.
مهندسان کامپیوتر به طراحی، ساخت و راه‌اندازی سیستم های کامپیوتری می پردازند. همه این مدارک بسیار عموماً درآمدهای بالایی دارند. در پنج سال گذشته، تعداد افراد فعال در مهندسی نرم افزار کانادا، تقریبا ۵۰ درصد افزایش داشته است.
میانگین درآمد در سال ۲۰۱۷: ۸۵,۵۰۸ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۶,۵۹۰ دلار
شهریه سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۵,۱۸۹ دلار
شهریه سال اول دانشگاه مک گیل (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۷,۴۰۲ دلار (BCom)
فرصت های شغلی بسیار در دسترس کسانی که دارای مدرک لیسانس مدیریت بیزینس هستند، قرار دارد. دستمزد آن ها می تواند بسته به موقعیت شغلی، بسیار متفاوت باشد. مدیریت خدمات بیزینس طیفی از شرکت ها را از جمله در حوزه های حقوقی، حقوق و دستمزد و تحقیقات بازار، در بر می‌گیرد.
حسابداری یکی از حوزه های مدیریت بیزینس است که همچنان حرفه پرطرفداری برای بسیاری از دانشجویان است. با وجود این، بر اساس سیستم پیش بینی های شغلی کانادا (COPS) از سرویس کانادا، این بازار کار تا سال ۲۰۲۴ فرصت های شغلی کافی برای پذیرفتن فارغ التحصیلان خواهد داشت.
میانگین درآمد در سال ۲۰۱۷: ۸۵,۰۰۹ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۹ – ۲۰۱۸) : ۱۵,۷۶۰ دلار
شهریه‌ی سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۶,۰۵۴ دلار
شهریه‌ی سال اول دانشگاه مک‌گیل (۲۰۱۸ – ۲۰۱۷) : ۷,۴۰۲ دلار
مهندسان تخصصی در حوزه هایی همچون کشاورزی، نساجی و بیومدیکال مشغول به فعالیت هستند، اما کار آن ها از نوع همان فعالیت هایی است که مهندسان غالبا در زمینه هایی مانند مدیریت فرآیندها، ساخت تجهیزات و نظارت بر نصب آن ها، انجام می دهند.
پیش‌بینی می شود که میانگین حقوق شاغلان در این بخش افزایش پیدا کند، اما به یاد داشته باشید که حقوق ها در میان رشته های مختلف این بخش، می تواند تفاوت های قابل توجهی داشته باشد.
میانگین درآمد در سال ۲۰۱۷: ۸۴,۵۱۰ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۸-۲۰۱۷) : ۸,۸۴۰ دلار
شهریه سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸-۲۰۱۷) : ۸,۳۰۳ دلار
شهریه سال اول دانشگاه مک گیل (۲۰۱۸- ۲۰۱۷) : ۷,۴۰۲ دلار
سطح مسئولیت پرستاران متخصص از پزشکان پایین تر است، اما می تواند از پرستاران رسمی و معمولی، اختیارات بیشتری داشته باشند.
یک پرستار متخصص، به مدرک لیسانس پرستاری نیاز دارد و یک دوره کارورزی اضافه را نیز بعد از آن، باید پشت سر بگذارد. از سوی دیگر، شما می توانید فوق لیسانس پرستاری نیز بگیرید ولی در هر دو حالت، به چندین سال تجربه کاری به عنوان یک پرستار رسمی نیاز خواهید داشت.
پیش‌بینی ها حاکی از آن است که بازار مشاغل مرتبط با خدمات بهداشتی و درمانی با ثبات باقی خواهد ماند، به ویژه آنکه جمعیت کانادا در حال پیر شدن است.
میانگین حقوق به دلار سال ۲۰۱۷: ۸۰,۰۸۰ دلار
شهریه سال اول دانشگاه تورنتو (۲۰۱۹-۲۰۱۸) : ۱۵,۷۶۰ دلار
شهریه سال اول دانشگاه بریتیش کلمبیا (۲۰۱۸-۲۰۱۷) : ۶,۰۵۴ دلار
شهریه سال اول دانشگاه مک گیل (۲۰۱۸-۲۰۱۷) : ۷,۴۰۲ دلار
برآوردها حاکی از آن است که رشد اقتصادی کانادا در طی چند سال آینده باعث رونق سرمایه گذاری در پروژه های ساختمانی می شود که می‌تواند به رشد اشتغال در این بخش بینجامد.
مهندسان عمران در چندین مرحله از پروژه های ساختمانی، از طراحی تا ساخت و ساز، مشارکت دارند و می توانند در طیف متنوعی از پروژه های زیرساختی، همچون جاده، پل، برج، ساختمان و سیستم تامین آب، به فعالیت بپردازند.
دولت کانادا دیروز از تمدید کمک هزینه دو هزار دلاری دوران کرونا (CERB) برای مدت ۴ هفته دیگر خبر داد که تا پایان سپتامبر ادامه خواهد داشت.کانادایی‌هایی که واجد شرایط EI بودند، بعد از اتمام طرح CERB، به طرح بیمه بیکاری منتقل می‌شوند. کسانی که واجد شرایط نیستند می‌توانند برای مزایای ریکاوری جدید درخواست کنند.
خانم کریستیا فریلند، معاون نخست‌وزیر و وزیر دارایی و همچنین خانم Carla Qualtrough وزیر اشتغال دولت فدرال، عصر دیروز (پنجشنبه) جزئیات تازه‌ای از طرح‌های حمایتی دولت فدرال برای کسانی که بر اثر کرونا آسیب دیده‌اند را اعلام کردند. طرح حمایتی دولت برای ۲۶ هفته نیروهای پاره‌وقت یا خویش‌فرما را در بر می‌گیرد.
خبرنگار آتش از جزئیات طرح‌های حمایتی دولت که عصر دیروز اعلام شده گزارش می‌دهد.
خانم کریستیا فریلند، معاون نخست‌وزیر و وزیر دارایی و نیز خانم Carla Qualtrough وزیر اشتغال دولت فدرال عصر دیروز (پنجشنبه) در یک کنفرانس خبری در اتاوا، جزئیات تازه‌ای از اقدامات دولت برای ادامه حمایت از کسانی که بر اثر کرونا آسیب دیده‌اند را اعلام کردند. به گفته آنها، دولت فدرال در حال تمدید مزایای اضطراری کانادا (CERB) به مدت یک ماه دیگر و تغییر برنامه بیمه اشتغال است تا به افراد بیشتری فرصت دهد که در زمان همه‌گیری کرونا، بتوانند کمک‌های مالی دریافت کنند. ادامه پرداخت این مزایا به همراه اصلاحات، با هدف کمک به کانادایی‌ها در زمان بازگشایی تدریجی اقتصادی است و انتظار می‌رود که ۳۷ میلیارد دلار هزینه داشته باشد. اقداماتی که برای اصلاح این مزایا انجام شده، شامل انعطاف‌پذیری بیشتر در مورد ساعت‌های کاری درخواست شده برای EI است که واجد شرایط شدن برای دوره یک ساله را تسهیل میکند.
خانم Qualtrough در این کنفرانس گفت: «ما همه تلاش خود را می‌کنیم تا از تمامی نیروهای کار کانادایی حمایت کنیم و کسی را از قلم نیاندازیم.»
مزایای CERB که تاکنون بیش از ۶۹ میلیارد دلار به بیش از ۸.۶ میلیون دریافت‌کننده پرداخت شده است، تا ۲۷ سپتامبر ادامه خواهد داشت و این طرح از شش ماه به ۷
در طرح CERB، ماهی ۲ هزار دلار به شهروندان کانادا که درآمد آنها بر اثر کرونا آسیب رسیده پرداخت می‌شود. کانادایی‌هایی که واجد شرایط EI بودند، بعد از اتمام طرح CERB، به طرح بیمه بیکاری منتقل می‌شوند. کسانی که واجد شرایط نیستند می‌توانند برای مزایای ریکاوری جدید درخواست کنند؛ مثلا نیروهای پاره‌وقت یا خویش‌فرما، در صورتی که به خاطر کرونا کار آنها متوقف شده یا درآمد آنها کاهش پیدا کرده است، می‌توانند برای دریافت مزایای تا ۴۰۰ دلار در هفته به مدت ۲۶ هفته درخواست کنند. طبق طرح جدید، آنها می‌توانند به کسب درآمد ادامه دهند، اما باید از هر دلار که بالاتر از ۳۸ هزار دلار درآمد دارند، ۵۰ سنت را برگردانند.
